ໃນສະໄໝໜຶ່ງ ພະພຸດທະເຈົ້າປະທັບຢູ່ວັດເຊຕະວັນ ເມືອງສາວັດຖີ ຊົງປາຣົບເຖິງທານະປາລະມີແຫ່ງຕົນໃຫ້ເປັນເຫດ ຊົງສະແດງພະທໍາມະເທດສະໜາຊາດົກດວງນີ້. ໃນອະດີດຕະການ ພະຍາອາທິດຈະວົງສາ ສະເຫວີຍຣາຊະສົມບັດໃນເມືອງວິເທຫະຣາດ ພະອົງມີພະອັກຄະມະເຫສີ ພະນາມວ່າ ວິມາລາ ຊຶ່ງເປັນໃຫຍ່ກວ່ານາງສະນົມທັງຫລາຍອັນໄດ້ ໑໖,໐໐໐ ນາງ ເຖິງແມ່ນວ່າພະອົງຈະມີນາຣີເປັນຈໍານວນຫຼາຍແຕ່ກໍ່ບໍ່ມີໂອລົດແລະທິດາ ຊາວພະນະຄອນແລະເສນາອໍາມາດ ຈຶ່ງຂາບທູນໃຫ້ພະຣາຊາຂໍບຸດ ເພື່ອສືບວົງຕະກຸນ. ພະອົງຈຶ່ງຮຽກນາງສະນົມທັງຫລາຍ ໑໖,໐໐໐ ນາງໃຫ້ມາປະຊຸມແລ້ວຕັດສັ່ງວ່າ ເຈົ້າທັງຫຼາຍຈົ່ງປາຖະນາບຸດ ຖ້າບຸກຄົນໃດມີບຸດຊັບສົມບັດທັງຫລາຍຈະມອບໃຫ້ບຸດຂອງຜູ້ນັ້ນ ສ່ວນນາງສະນົມເຫລົ່ານັ້ນກໍ່ໄດ້ປາຖະນາບຸດແລະວິງວອນຂໍຈາກເທວະດາ ພະຍາອິນ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ມີຜູ້ໃດມີ. ສ່ວນພະນາງວິມາລາເທວີ ຊຶ່ງເປັນຜູ້ສົມບູນດ້ວຍສີລາຈາລະວັດ ກໍ່ໄດ້ປາຖະນາບຸດແລະຮັກສາອຸໂບສົດຖະສີນບໍ່ໄດ້ຂາດ ດ້ວຍເດຊານຸພາບແຫ່ງສີນຂອງພະນາງ ພະຍາອິນ ຈຶ່ງໄດ້ປະທານໃຫ້ເທວະບຸດລົງມາປະຕິສົນທິໃນທ້ອງແຫ່ງພະນາງ ຄັ້ນເມື່ອພະນາງຊົງຕັ້ງຄັນໄດ້ສິບເດືອນບໍລະບູນແລ້ວກໍ່ປະສູດໂອລົດ ຊົງພະນາມວ່າ ເຈົ້າສີວິໄຊຍະ ກຸມມານ. ຄໍາລົງທ້າຍ: ລານທີ່ ໓໐ ໜ້າ ໑: ພຸດທະສັງກາດ ໒໕໑໘ (ຮັບເໝົ້າ) ປີເຖາະ ເໝົ້າ ເດືອນ ໙ ແຮມ ໕ ຄໍ່າ ວັນພຸດ ຍາມກອງແລງ ໝາຍມີ ອົງສົມເດັດພະສັງຄະຣາດ ທໍາມາຍານະ ມະຫາເຖຣະ ວັດໃໝ່ ສຸວັນນະພູມາຣາມເມືອງຫລວງພະບາງ ໄດ້ມີໃຈໃສສັດທາສ້າງໜັງສືພະທໍາມະ ວິໄຊຍະບັນຫາ ຜູກຕົ້ນ ນີ້ໄວ້ບູຊາສືບພະພຸດທະສາສະໜາ ຕໍເມື່ອເທົ້າ ໕ ພັນພະວັດສາ ຂໍໃຫ້ຜູ້ຂ້າໄດ້ດັ່ງຄໍາມັກແລະຄວາມປາດຖະໜານັ້ນທຸກປະການແດ່ກໍຂ້າເທີ້ນ ນິບພານະ ປັດຈະໂຍ ໂຫນຕຸ ອະນະຄະເຕ ກາເລ ສາທຸ ສາທຸ.
On one occasion, while residing at the Jetavana monastery in Savatthi, the Buddha mentioned about his giving perfectionha and preached this sermon. In the past, King Athitchavongsa ruled Videha, he had a consort named Vimala who was master of other 16,000 concubines. Although the king had many wives, but he had no sons or daughters. The people of the city and the ministers asked the king to ask for a son to continue the family line. He summoned 16,000 concubines and ordered them to give birth to a son. If a person has a son, all the property will be given to him. As for the concubines, they wished for a son and begged for help from the angels, but no one was fulfilled. Queen Vimala Devi who was fulfilled of morality, she longed for her son and kept her in good spirits. With the power of her morality, Indra sent a deva to conceive in her womb. When she was ten months pregnant, she gave birth to a son named Prince Sivijaya Kumara. Colophon: Folio 30 on the recto side: Buddhist Era (BE) 2518, a thò year (Year of the Rabbit), [hap] mao year, the fifth day of the waning moon of the nineth lunar month, Wednesday, [the writing was accomplished] at the time of kòng laeng (between 13.30–15.00 o’clock). Somdet Pha Sangkharat (Supreme Patriarch) Thammanyana Maha Thera from Vat Mai Suvannaphumaram, Luang Prabang, had the religious faith to sponsor the making of this manuscript [entitled] Visainyabanhā, in order to worship and to prolong the Teachings of the Buddha to last until the end of 5000 years. May wished and desires of mine come true. May this be a condition to reach Nibbāna in the future. Amen, amen!.
Extent: 1 palm-leaf manuscript containing 31 leaves.
Size and dimensions of original material: Hight 5.5 cm, width 57.4 cm, depth 1.5 cm.
Condition of original material: Good.
Alternative calendar and date: Lao, BE 2518, a hap mao year
Author(s)/Creator(s): Unidentified.
Scribe(s): Unidentified.
Original institution reference: Manuscript Box no. 11.
