ເນມິຣາດຊາດົກ ເປັນເລື່ອງລາວທີ່ພະໂພທິສັດເຈົ້າສະເຫວີຍພະຊາດເປັນພະເຈົ້າເນມິຣາດປົກຄອງເມືອງມິຖິລາ. ເມື່ອໄວເຍົາກໍ່ສົນໃຈໃນການໃຫ້ທານ ຮັກສາສີນອຸໂປສົດແລະປະຕິບັດທໍາ ແລະອະທິດຖານທີ່ຈະປະຕິບັດແບບນີ້ຕະຫຼອດໄປ. ເມື່ອຂຶ້ນສະເຫວີຍຣາດແທນພະບິດາທີ່ອອກບວດໄປແລ້ວ ກໍ່ໄດ້ສັ່ງສອນໃຫ້ປະຊາຊົນຮັກສາສີນ ທໍາບຸນໃຫ້ທານທົ່ວພະນະຄອນ ຜົນແຫ່ງການທໍາຄວາມດີນີ້ເປັນທີ່ສັນລະເສີນທົ່ວທັງສະຫວັນແລະມະນຸດໂລກ. ເມື່ອຜູ້ຄົນທັງຫຼາຍຕາຍໄປ ກໍ່ໄດ້ໄປເກດີເປັນເທວະດາ ຕ່າງກໍ່ພາກັນສໍານຶກວ່າ ເປັນເພາະພະເຈົ້າເນມິຣາດໂດຍແທ້ ຈິ່ງຢາກກັບມາຊົມພະບາລະມີອີກຄັ້ງ ພະຍາອິນຈຶ່ງມາຕະລີເທບພະບຸດນໍາຣາຊະລົດມາຮັບພະເຈົ້າເນມິຣາດຂຶ້ນໄປຊົມສະຫວັນແລະນະຮົກ ແລະເຊີນໃຫ້ສະເຫວີຍສຸກໃນສະຫວັນ ແຕ່ພະອົງບໍ່ຮັບ ໄດ້ກັບມາປົກຄອງເມືອງມະນຸດແລະສັ່ງສອນໃຫ້ຜູ້ຄົນປະກອບແຕ່ຄຸນງາມຄວາມດີຕໍ່ໄປ ເພື່ອບໍ່ຕ້ອງໄປຕົກນະຮົກ. ໃນທີ່ສຸດ ພະອົງກໍ່ສະຫຼະຣາຊະສົມບັດໃຫ້ພະໂອລົດແລ້ວສະເດັດອອກບວດທີ່ປ່າໝາກມ່ວງຈົນສະຫວັນນະຄົດ. ບາລະມີໃນເລື່ອງກໍ່ຄື ອະທິດຖານະປາລະມີ. ຄໍາລົງທ້າຍ: ລານທີ່ ໑໘ ໜ້າ ໑-໒: ພຸດທະສັງກາດຣາຊະໄດ້ ໒໔໘໘ ຕົວ ປີຮັບເຮົ້າ ເດືອນຍີ່ ແຮມ ໔ ຄໍ່າ ວັນ ໒ ຣິດຈະນາແລ້ວຍາມກອງງາຍ ມູນລະສັດທາໝາຍມີ ພະເຈົ້າຄໍາໜຽວ ເປັນເຄົ້າເປັນເຈົ້າມູນລະສັດທາເປັນອັນຍິ່ງ ຈຶ່ງໄດ້ສ້າງພະທໍາ ເນມິຣາດ ຜູກຖ້ວນ ໔ ເປັນຣັກປີເກີດໄວ້ກັບສາສະໜາ ພະໂຄຕະມະເຈົ້າ ຕາບຕໍ່ເທົ້າ ໕໐໐໐ ພະວັດສາ. ຂໍໃຫ້ຜູ້ຂ້າໄດ້ເຖິງສຸກ ໓ ປະການ ມີນີຣະພານເປັນທີ່ແລ້ວຢ່າໄດ້ຄາດແຄ້ວດັ່ງຄໍາມັກຄໍາປາດຖະໜາແຫ່ງຜູ້ຂ້າເທີ້ນ. ທໍາມັງ ເມ ທານັງ ສາຊະນັງ ປະຣິສຸດທັງ ນິບພານັງ ໂຫນຕຸ ນິດຈັງ ຕຸວັງ ຕຸວັງ. ຂໍເທບພະບຸດ ເທບພະດາ ພະຍາອິນ ພະຍາພົມ ຍົມມະຣາດ ພະຍາເວດສຸວັນ ກຸມພັນທັງ ໔ ຈົ່ງມາເປັນສັກຄີພິຍານນໍາຂ້າພະເຈົ້າແດ່ເທີ້ນ. ອັນ ໑ ຂ້າພະເຈົ້າຫາກໄດ້ກະທໍາກໍາອັນຫນັກອັນເບົາແລະຜ້ານກາງ ດ້ວຍກະຍະ ກໍາວະຈິກໍາ ມະໂນກໍາ ຊາດແລ້ວຊາດນີ້ ອັນໃດອັນ ໑ ກໍ່ດີ ຈຶ່ງມາກະທໍາຄອບງໍາໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ເກີດໂລກພະຍາດເຈັບຈັກຂຸຕາ ໃຫ້ມຶດມົວ ໄໝ່ມີ(ບໍ່ມີ)ແສງສະຫວ່າງໄດ້ ຫຼືຈະເປັນແຕ່ກໍາເວັນຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ກະທໍາມາຫຼືຂໍຣິດເດດພະທໍາອັນວິເສດ ຈົ່ງກໍາຈັດເສຍ ຄໍາທຸກເວທະນາກໍາມະເວຣາໃຫ້ຣະງັບ. ອັນ ໑ ຂໍເດສະພະທໍາຈົ່ງຮັກສາເປັນຢາອັນວິເສດໃຫ້ຈັກຂຸຕາຂ້າພະເຈົ້າສະຫວ່າງຮຸ່ງແຈ້ງ ໃນປັດຈຸບັນຊາດນີ້ ແລະຊາດໜ້າທ່ຽງແທ້ດີຫຼີກໍ່ ຂ້າເທີ້ນ. ສາທຸ ສາທຸ ອະນຸໂມທາມິ. ໝິດສະປັນຍາ ເປັນຜູ້ຣິດຈະນາ ໄດ້ຂ້າຫລາຍຢ່າຕິຕຽນແດ່ເນີ.
The Nemirat Jataka is a story in which the Bodhisattva was born as King Nemirat ruled Mithila. When he was young, he was interested in giving alms, observing the ubosatha precepts and practicing the Dharma and praying to do so continually. When he ascended the throne instead of his ordained father, he taught the people to observe the precepts and make merit throughout the kingdom. The fruit of this good deed is glorified throughout heaven and on earth. When all those people died, they were born as angels. They all realized that it was because of King Nemirat that they really wanted to come back to see His Majesty again. Therefore, Indra gave Matali the god to take a chariot to bring King Nemirat to see heaven and hell and invite the king to enjoy heaven. But the king did not accept. He came back to the human world and taught people to continue doing good deeds in order not to go to hell. Finally, he abdicated the throne to his son and went to ordination in the mango forest until his death. The perfection of this story is "Perfection of Determination". Colophon: Folio 18 on the recto and verso sides: Buddhist Era (BE) 2488, a hap hao year, the fourth day of the waning moon of the second lunar month, the second day of the week (Monday), the writing was accomplished at time of kòng ngai (between 7.30–9.00 o’clock). Pha (Monk) Khamniao, the initiator had the most ardent religious faith to sponsor the making of the fourth fascicle of this manuscript entitled Nemirat, to support the Teachings of the Buddha to last until the end of 5000 years. May I reach the three states of happiness with Nibbāna as the ultimate goal. May my wishes and desires not be ignored. May this Dhamma gift of mine to support me to reach Nibbāna constantly and certainly. May devaputta, devata, Indra, brahma, yamaraja, vessuvana, four groups of kumbhanda become witness for me. On the other hand, even I had ever performed any heavy or light or middle bad deeds by body action, verbal action, or mental actions in previous lives or this life, that causes me having the amblyopia or from my previous bad deed. May the power of the Dhamma to remove this suffering away. Moreover, may the power of the Dhamma be the best medicine curing my eyes. So that, I can be visible clearly in this life and the future lives. Amen, amen! I rejoice. Nissapannya is the scribe. There are many crossings out, please do not blame me.
Extent: 1 palm-leaf manuscript containing 18 leaves.
Size and dimensions of original material: Hight 4.7 cm, width 59 cm, depth 0.8 cm.
Condition of original material: Good.
Alternative calendar and date: Lao, BE 2488, a hap hao year
Author(s)/Creator(s): Unidentified.
Scribe(s): Unidentified.
Original institution reference: Manuscript Cabinet No.7.
