ສັດທາວິມາລາ ເນື້ອຫາກ່າວເຖິງ ຄຸນຂອງພະພຸດທະເຈົ້າ ໕໖ ປະການ, ຄຸນຂອງພະທໍາມະເຈົ້າ ໓໘ ປະການ ແລະຄຸນຂອງພະສັງຄະເຈົ້າ ໑໔ ປະການ ໂຮມເປັນ ໑໐໘ ປະການ ທີ່ສະຖິດຢູ່ໃນອົງພະອະຣິຍະບຸກຄົນ ໘ ຈໍາພວກ. ພະພຸດທະເຈົ້າທຸກພະອົງ ຊົງສັນລະເສີນຄຸນນະທໍາຂອງພະນິບພານວ່າເປັນເລີດ. ນັກບວດຫຼືຄະລືຫັດຜູ້ທີ່ປາດຖະໜາເຂົ້າເຖິງພະນິບພານ ເພິ່ງຮຽນສະມະຖະກໍາມະຖານ ໔໐ ຫ້ອງ ແລະວິປັດສະນາກໍາມະຖານ ແລ້ວຕັ້ງໃຈປະຕິບັດຕາມ. ຄໍາລົງທ້າຍ: (໑) ລານທີ່ ໒໑ ໜ້າ ໑: ຈຸນລະສັງກາດຣາຊະໄດ້ ໑໒໕໙ ຕົວປີເມິ່ງເຮົ້າ ເດືອນ ໕ ຂື້ນ ໙ ຄໍ່າ ວັນ ໔ ມື້ກົດຍີ່ ຣິດຈະນາແລ້ວຍາມກອງງາຍ ໝາຍມີສົມເດັດພະເຈົ້າບໍຣົມມະຈັກກະພັດຕິ ສີສຸຣິຍະວົງ ອົງສະຖິດອິດສະພິນິໄສ ໃນສີສັດຕະນາຄະນະຫຸດ ອຸດຕະມະຣັດຕະນະບຸຣີຣົມ ພົມມະຈັກກະພັດຕິສີລ້ານຊ້າງຮົ່ມຂາວເປັນເຄົ້າ ກັບທັງເຈົ້າຣາຊະກັນລະຍາ ຣາຊະໂອຣົດສະ ຣາຊະນັດດາຊະວົງສາ ມີພິຣົມມັດສາໃສໃນພະຫຶຣະໄທເຫລື້ອມໃສໃນ ວໍຣະພຸດທະສາສະໜາ ພະມະຫາກູນາທິຄຸນເຈົ້າເປັນອັນຍິ່ງ ຈຶ່ງມີພະຣາຊະສັດທາພ້ອມກັນສ້າງຍັງ ພະປາຣິຍັດຕິທໍາ ສັດທາວິມາລາ ຜູກດຽວນີ້ທານໄປຫາພະໂອຣົດສາ ມີນາມມະກອນຊື່ວ່າ ພໍ່ຈັນທະຣັງສີ ໄດ້ເຖິງແກ່ອະນິດຈາພາບໄປແລ້ວນັ້ນ ຍາມເມື່ອຈະໃກ້ຈຸດຕິມໍຣະນາ ຫຼອນໄດ້ວາງຈິດໃຈເຈຕະນາອາລົມໄປບໍ່ຊ່າງ ໄດ້ໄປຕົກຕ້ອງຫວ່າງຈະຕຸຣາອະບາຍ ໄດ້ໄປເກີດກັບກາຍເປັນເຜັດເປັນຜີ ຂ້ອງຄ້າງຣາວີຢູ່ໃນຖານທີ່ ໑ ກໍ່ດີ ຈົ່ງໃຫ້ສວນບຸນອັນນີ້ໄປອຸ້ມພົກຍົກຍ້າຍຄ້າຍເຂົ້າສູ່ທີ່ດີ ຄັນວ່າໄດ້ເຖິງທີ່ດີແລ້ວຈົ່ງໃຫ້ເຕີມ ຄໍາລົງທ້າຍ: (໒) ລານທີ່ ໒໑ ໜ້າ ໒: ແຖມຍັງທິບສີສໍາປັດຕິດຍິ່ງໂຍດ ຂື້ນໄປກວ່າເກົ່າຮ້ອຍເທົ່າແລະພັນທີ ຈົ່ງຈັກມີທ່ຽງແທ້ດີຫລີກໍຂ້າເທີ້ນ ສາທຸ ສາທຸ ສຸທິນັງ ວັດຕະເມທານັງ ນິບພານະ ປັດຈະໂຍໂຫຕຸໂນ ນິດຈັງ ທຸວັງ ທຸວັງ ປະຣະມັງ ສຸກຂັງ.
The text mentions about the virtues of a Buddha comprise of 56, the virtues of the Dhamma include 38, and the virtues of the Sangha include 14 expanding into 108 and existing in the body of the group of eight Ariya-puggala (noble individuals). Every Buddha praises the virtue of Nibbāna is the superb. Any ordained and unordained person who wish to reach nibbāna should learn forty kinds of Samatha kammatthāna and Vipassanā kammatthāna and pay intention to follow that. Colophon: Folio 21 on the recto and verso sides: Chunlasangkatrasa (CS) 1259, a moeng hao year, the ninth day of the waxing moon of the fifth lunar month, the fourth day of the week (Wednesday), a kot nyi day, the writing was accomplished at the time of kòng ngai (between 7.30–9.00 o’clock). Somdet phachao bòrommachakkaphatti sisuriyavong (the royal king) who freely lived in Sisattanakhanahut uttama rattanaburirom phommachakkaphatti si lanxang hom khao is the initiator along with his wife, sons, grandchildren and relatives had pleasure in mind, and faith in the Teachings of the Buddha, high kindness and the religious faith to sponsor the making of this manuscript [entitled] Phapariyattitham, Satthavimala, in order to dedicate this merit to his prince named Phò Chanthalangsi who already passed away. When he was close to die, his mind might set in a bad mood and went to the four unhappy planes and later born as a hungry ghost or a ghost stuck in somewhere. May the results of this merit support him and move him to a good place. Even if he is already in a good place. May he have more divine properties than ever by hundred times and thousand times, may this come true definitely. Amen, amen! May the alms that I have already given be a condition for us to reach Nibbāna which is the greatest bliss constantly and certainly.
Extent: 1 palm-leaf manuscript containing 23 leaves.
Size and dimensions of original material: Hight 4.4 cm, width 54.6 cm, depth 0.9 cm.
Condition of original material: Good.
Alternative calendar and date: Lao, CS 1259, a moeng hao year
Author(s)/Creator(s): Unidentified.
Scribe(s): Unidentified.
Original institution reference: Manuscript Box no. 5.
