ອາກາຣະວັດຕະສູດ ເປັນພະສູດອັນໃຫຍ່ຍິ່ງຫາສູດອື່ນມາປຽບບໍ່ໄດ້ ດ້ວຍມີທັງພະສູດ ພະວິໄນ ແລະພະອະພິທໍາປີດົກ. ເນື້ອໃນເປັນຄາຖາເປັນພາສາບາລີແລະອະທິບາຍເປັນພາສາລາວ. ໃນສະໄໝໜຶ່ງ ພະຜູ້ມີພະພາກເຈົ້າປະທັບຢູ່ພູເຂົາຄິດຊະກູດ ໃກ້ເມືອງຣາຊະຄຶ ພະພຸດທະອົງໄດ້ເທດສະໜາທຳເລື່ອງ ອາກາຣະວັດຕະສູດ ແກ່ພະສາຣິບຸດເຖຣະ. ຄາຖາອາກາຣະວັດຕະສູດມີອານຸພາບຍິ່ງກວ່າສູດອື່ນໆ ໃນການປ້ອງກັນໄພອັນຕະລາຍແກ່ຜູ້ລະນຶກຕາມຢູ່ເນື່ອງນິດ ບາບກໍາທັງປວງຈະບໍ່ໄດ້ຫຍັ່ງລົງສູ່ສັນດານໄດ້ດ້ວຍອໍານາດອາກາຣາວັດຕະສູດນີ້. ບຸກຄົນໃດໄດ້ຟັງກໍ່ດີ ໄດ້ຂຽນເອງກໍ່ດີ ຫຼືໄດ້ຈ້າງຄົນອື່ນຂຽນກໍ່ດີ ໄດ້ທ່ອງຈໍາກໍ່ດີ ໄດ້ກ່າວສອນຄົນອື່ນກໍ່ດີ ໄດ້ສັກກາລະບູຊາເຄົາລົບນັບຖືກໍ່ດີ ໄດ້ສູດມົນພາວະນາຢູ່ເນື່ອງກໍ່ດີ ກໍ່ຈະໄດ້ພົ້ນຈາກໄພ ໓໐ ປະການ. ຄໍາລົງທ້າຍ: ລານທີ ໓໐ ໜ້າ ໑: ປະວໍຣະມັງຄະລະພະມະຫາສັງກາດ ໑໒໑໕ ຕົວ ປີກາເປົ້າ ເດືອນ ໘ ເພັງ ວັນ ໒ ບໍຣະສຸດ ມື້ເປິກໃຈ້ ຣິດຈະນາແລ້ວຍາມກອງງາຍ ໝາຍມີ ສົມເດັດພະເປັນເຈົ້າຫໍຄໍາຝ່າຍຫລັງ ອົງເປັນກະນິດຖາສົມເດັດບໍຣົມຈັກກະພັດຕິສີສຸຣິຍະວົງ ອົງສະຖິດອິດສະຣະພິນີໄສ ໃນສີສັດຕະນາຄະນະຫຸດອຸດຕະມະຣະຕະນະບຸຣີຣົມ ພົມຈັກກະພັດຕິ ສີມະຫານັກຄະຣະຣາຊະທານີ ສີລ້ານຊ້າງຮົ່ມຂາວເປັນເຄົ້າ ກັບທັງເຈົ້າຣາຊະກັນຍາ ຣາຊະໂອຣົດສາ ຣາຊະນັດດາ ຣາຊະວົງສາ ມີພິຣົມມະຊະລາໄສໃນຫືຣະໄທເຫລື້ອມໃສໃນວໍຣະພຸດທະສາສະໜາ ພະມະຫາກຸນາທິຄຸນເຈົ້າ ເປັນອັນຍອດຍິ່ງ ຈິ່ງມີພະຣາຊະສັດທາພ້ອມກັນສ້າງພະສະທະທໍາມະກໍາພີ ຕີລັກຂະນະສູດ ດວງນີ້ ໄວ້ໂຊຕະນະເປັນມູນວໍຣະ ພະພຸດທະສາສະໜາສືບໄປພາຍໜ້າ ເພື່ອໃຫ້ກວ້າງຂວາງໄປໃນມະຫາຣະຕະນະບຸຣີ ສີສັດຕະນາຄະນະຫູດອຸດຕະມະຣາຊະທານີທີນີ້ເປັນເຄົ້າ ຕາບຕໍ່ເທົ້າ ໕ ພັນວັດສາ ເວທະມູນຄໍາພີດວງນີ້ ສາທຸ ສຸດທິນັງ ວັດຕະ ເມ ທານັງ ນິບພານັງ ປະຣະມັງ ສຸກຂັງ ນິດຈັງ.
Akaravattasut is one of the greatest suttas. No other suttas are able to compare. It is integrated the Sutta, the Vinaya, and Abhidhamma Pitakas. The contents are verses in Pali and explanation in Lao. On one occasion, while residing at the Gijjhakuta hill, the Buddha spoke to Venerable Sariputta on this Akaravatta Sutta. The verses of Akaravattasut are more powerful than other suttas in the protection from all dangers for those who regularly keep these verses in mind. All sins will not be a ble to penetrate into the nature by the power of this Akaravattasut. Whoever listened to it, written it by himself, or hired someone else to write it for him, memorised it, taught it to others, worshiped and respected it, regularly recited it in meditation will be free from 30 kinds of dangers. Colophon: Folio 30 on the recto side: Pavòra mangkhala Mahasangkat 1215, a ka pao year, the full moon day of the eighth lunar month, the second day of the week (Monday), a poek chai day, the writing was accomplished at the time of kòng ngai (between 7.30–9.00 o'clock). The king of the golden palace on the back side, who was the brother of the royal king Suriyavong of Sisattanakhanahut Uttamabòrirom Phrommachakkphatti of Lan Xang Hom Khao is the initiator along with his wife, children, grandchildren and all relatives had the most ardent religious faith in the Buddha’s Teachings and kindness to sponsor the making of the Buddhist scripture of the Tilakkhanasut to support the Buddha’s Teachings for the future and for its wider spreading to last until the end of 5000 years. Sadhu Sudinnaṃ vatta me dānaṃ nibbānaṃ paranaṃ sukhaṃ niccaṃ (Amen, may the alms that I have already given be a condition to reach Nibbāna which is the greatest bliss, constantly).
Extent: 1 palm-leaf manuscript containing 32 leaves.
Size and dimensions of original material: Hight 4.8 cm, width 58.4 cm, depth 1.2 cm.
Condition of original material: Fragile.
Alternative calendar and date: Lao, CS 1215, aka pao year
Scribe(s): Unidentified.
Original institution reference: Manuscript Cabinet No.1.
